nikkopputra
nikkopputra

Basalamatan

Kisah Palui Basalamatan

TULAMAK bahimat mariwasakan ‘tajak’ ka rumpun parupuk halalang nang banyak tumbuh di pahumaannya. Tumbuhan nang bangaran ‘halalang’ nitu mimang marupakan janis tumbuhan pangganggu nang mucil banar. Jadi amun manabas atawa mambarasihinya harus sampai ka akar-akarnya, munkada satumat ha inya manyuraput balucuk pulang.

Tapi pulang wayah hini ujar habar halalang nitu kawa diulah urang sabagai ubat tatamba panas dalam. Jadi kasimpulannya, napa-napa nang diadaakan atawa diulah Allah Taala di alam ini pasti tu ada gunanya, Cuma kadang-kadang kita nusia haja nang kada tahu khasiat kagunaannya.

Samantara Tulamak rabau-rabau bahimat maayun tajak, sakalinya di pahumaan subalah talihat pina maambul kukus. Rupanya Pahaji Isur nang ampun pahumaan sadang manyalukut tuyukan kumpai wan batang banih karing bakas mangatam sumalam.

Malihat parigal nitu, Tulamak maancap mandatangi Pahaji Isur. Satalah maminta maaf sabalumnya, Tulamak bagamat mamadahakan wan Pahaji Isur bahwa ulih pamarintah wayah hini kita kada bulih lagi mambarasihi lahan atawa pahumaan dangan cara manyalukut nangkaya itu. Amun sampai kita kadapatan malakuakan panyalukutan hutan atawa lahan, kita bisa dipidana barupa dihukum kurungan atawa di-danda ulih nang barwajib.

“U-uu mintukah !”, ujar Pahaji Isur, sambil sidin maancap maambil imbir banyu gasan mamajahi salukutan sidin nitu. Untung haja pang apinya kada sawat ganal lagi.

“Aku banyak-banyak manarima kasih awan ikam, Tulamak-ai. Sualnya aku kada tahu wayah hini ada aturan nangkaya itu,“ jar Pahaji Isur pina gatar-gatar sidin.

Satalah asa kangangalan maayun tajak mariwas halalang, Tulamak taduduk baistirahat banaung di bawah puhun nyiur. Tupi purun nang dipakainya bagawian tadi dipaculnya lalu diandaknya di punggur nyiur di higa inya duduk. Imbah mamakan sasanguan barupa gumbili bajarang wan kupi,mata Tulamak samakin kurup, muntungnya sing kuap-kuap, angin dibur-dibur. Lalu inya basandar ka batang puhun nyiur, sambil bapajam guring-guring hayam.

Kada saapa, tiba-tiba Tulamak takajut takalampipik ulih bunyi banda gugur matas atas. Sakalinya buah nyiur gugur parsis manimpa tupi nang baandakan di higa inya duduk nitu. Apa ada tupi Tulamak nitu bilang linyak lalu katimpaan buah nyiur !

Hari itu Tulamak bagawian satangah hari haja. Inya maancap bulik ka rumah mandapati nang bini.
“Malam Jumahat kaina kita basalamatan , Umanya-ai”, ujar Tulamak wan nang bini.

“Barang ha kita manyumbalih hayam dudua ikung, itik saikung, gasan sakadar maundang tatangga parak, wan jua bubuhan Palui,” jar Tulamak pulang.

“Tapi mun kita mahaul asa balum waktunya lagi, abahnya-ai. Aruwah abah tu maninggal -mun ulun kada silap pas bulan mulud tanggal 12 Rabiul Awal. Masih lawas lagi,” ujar bini Tulamak.

“Kada Umanya-ai.., Kita kada mahaul ! Kita basalamatan lantaran tupi-ku nang kuandak di higa aku duduk di pahumaan tadi, kaguguran buah nyiur sampai linyak !”, ujar Tulamak manjalasakan.

“Umay Pian ni, abahnya,” ujar bini Tulamak asa kada parcaya awan pandiran nang laki. “Baya tupi pian diguguri buah nyiur haja, maka basalamatan.”

“Inya kaya ini.., Umanya-ai..! Cuba ikam bayangakan bujur-bujur. Saandainya tupi nitu masih baandak di kapalaku, lalu diguguri buah nyiur ..! Napa habar !!! Aku mati.., ikam balu ..!!!” ujar Tulamak sarius banar.

“I-ii.. inggihlah…. Jauhakan bala …, Abahnya-ai “, ujar bini Tulamak takirik.

CC BY-NC-ND 2.0 版权声明

喜欢我的文章吗?
别忘了给点支持与赞赏,让我知道创作的路上有你陪伴。

加载中…

发布评论